این فناوری در حال حاضر در ۱۲ کشور فعال است . تارا در پروژه‌هایی مانند اتصال پایتخت جمهوری دموکراتیک کنگو و تقویت شبکه در جشنواره کوچلا (Coachella) ۲۰۲۴ مشارکت داشته است. اریک «آسترو» تلر، کاپیتان پروژه‌های مون‌شات، معتقد است که خارج شدن از زیرمجموعه آلفابت به تارا امکان می‌دهد تا به سرمایه‌های بازار و سرمایه‌گذاران استراتژیک دسترسی پیدا کند و سریع‌تر رشد کند.

تارا خود را به‌عنوان رقیبی برای استارلینک در زمینه اتصال مناطق روستایی معرفی می‌کند. بنیان‌گذار تارا ، ماهِش کریشناسوامی (Mahesh Krishnaswamy)، معتقد است که این فناوری می‌تواند ۱۰ تا ۱۰۰ برابر پهنای باند بیشتری را با هزینه کمتری نسبت به آنتن‌های استارلینک ارائه دهد.

پیشینه تارا به پروژه لون (Loon) برمی‌گردد که در سال ۲۰۲۱ لغو شد. لیزرهای لون به‌جای استفاده در بالن‌ها، در ترمینال‌های تارا مورد استفاده قرار گرفتند. این فناوری همچنین در پروژه تایت بیم (Tightbeam) شرکت آلیریا (Aalyria) نیز استفاده شده است که بر شبکه‌های مش توزیع‌شده ماهواره‌ای و هوایی تمرکز دارد.