جزئیات آزمایش:

شرکت‌کنندگان در دو گفتگوی پشت‌سرهم با یک انسان و یک چت‌بات شرکت کردند، بدون اینکه بدانند کدام یک هوش مصنوعی است. برای بهبود عملکرد، GPT-4.5  با شخصیت یک فرد جوان، کمی خجالتی اما با دانش اینترنتی و طنز خشک برنامه‌ریزی شده بود. این تنظیمات باعث شد مدل در تقلید رفتار انسانی موفق عمل کند، اما حذف این دستورالعمل‌ها نرخ تشخیص صحیح را به ۳۶ درصد کاهش داد.

ماهیت هوش مصنوعی و خودآگاهی:

اگرچه GPT-4.5 می‌تواند گفتار انسان را تقلید کند، اما فاقد خودآگاهی یا درک احساسی است. پژوهشگران تأکید کردند که این مدل صرفاً با احتمالات زبانی کار می‌کند و مانند یک فرهنگ لغت، معانی را بدون درک واقعی تولید می‌نماید. این موضوع سوالات فلسفی درباره تعریف هوش و مرزهای انسان و ماشین را برجسته کرده است.

چالش‌های اخلاقی:

توانایی هوش مصنوعی در فریب کاربران می‌تواند به سوءاستفاده در پشتیبانی مشتریان، تبلیغات هدفمند یا کلاهبرداری منجر شود. محققان این موفقیت را تاریخی می‌دانند، اما هشدار می‌دهند که این سیستم‌ها صرفاً در حال «اجرای نقش» هستند و هوشیاری واقعی ندارند.

واکنش عمومی:

براساس این مطالعه، ۲۵ درصد از نسل Z (متولدین ۱۹۹۷–۲۰۱۲) معتقدند هوش مصنوعی هماکنون خودآگاه است. این برداشت ناشی از توانایی مدل در تقلید ظریف احساسات انسانی، از جمله به‌اشتراک‌گذاری خاطرات شخصی، است.

جمع‌بندی:

گذر از آزمون تورینگ نقطه عطفی در توسعه هوش مصنوعی محسوب می‌شود، اما محققان یادآوری می‌کنند که این مدل‌ها «هوشمندی» را به معنای فلسفی آن نشان نمی‌دهند. عملکرد GPT-4.5 بیشتر شبیه یک سگ آموزش‌دیده است که روی پاهای عقب راه می‌رود – یک ترفند جالب، اما فاقد ماهیت ذاتی انسان.