پیشرفت‌های اخیر فنی مثلا الگوریتم هوشمند که خود تصمیم می‌گیرد برای رسیدن به هدف چه کاری انجام دهد، باعث شده هوش مصنوعی نرم نرم و آرام آرام وارد زندگی روزمره ما شود.
تلفن‌های هوشمند، هوشمندتر می‌شوند و خودروهای خودکار به زودی می‌تواند سلامت رانندگی در جاده‌ها را بیشتر کرده و بالقوه خطر اشتباهات انسانی را حذف کند.
هوش مصنوعی وعده دنیایی را می‌دهد که در آن ربات‌ها از بیماران مراقبت، یخچال‌‌ها را از موادغذایی پر و برای تعطیلات ما برنامه‌ریزی می‌کنند.
ربات‌ها، دوست یا دشمن نیروی کار انسانی
توان بازی‌کردن یکی از معیارهای حیاتی پیشرفت در هوش مصنوعی است که نشان می‌دهد آیا ماشین می‌تواند برخی اعمال فکری مشخص را بهتر از انسان به انجام برساند.
توانایی کامپیوتر در بازی استادانهٔ شطرنج و اخیرا بازی گُو Go که عالی‌ترین فرم بازی روی سطح دوبعدی است به منزله دستیافت‌های بزرگی در راه رسیدن به ماشین‌های هوشمند تلقی می‌شود.
امروز در پزشکی نرم‌افزارهایی وجود دارد که قادرند مثل پزشک بیماری‌هایی مثل سرطان را تشخیص بدهند.
هوش مصنوعی با این‌همه مزایا، مشکلاتی نیز به همراه داشته است: چگونه نیروی کار انسانی می‌تواند خود را با انقلاب چهارم صنعتی تطبیق دهد؟ ربات‌ها میلیون‌ها شغل را در سراسر جهان تهدید می‌کنند.
از نظر عده‌ای کسانی که نسبت به پیشرفت فناوری‌های نوین بدبین هستند، هوش مصنوعی می‌تواند توانایی‌ها و هوش انسانی را دستکاری کند.
هنوز تا رسیدن به «ابرهوش» زمان زیادی باقی مانده است
گرچه ممکن است ربات‌های جراح و درویید‌های نظامی به زودی واقعیت پیدا کنند، تا دست‌یابی به هوش فوق‌العاده (ابَرهوش، فوق‌هوش) که بتواند با مغز انعطاف‌پذیر انسان برابری کند یا از آن بهتر باشد، هنوز خیلی مانده است. باید کارهای خیلی بیشتری انجام شود تا به ربات‌ها هوش اجتماعی داده شود و آنها بتوانند ظرایف تصمیم‌گیری‌های روزمره را دریابند.
